โรคกระดูกพรุนได้รับการยอมรับจากองค์การอนามัยโลกว่าเป็นโรคที่มีอารยธรรม ในสหภาพยุโรปเนื่องจากโรคกระดูกพรุนการแตกหักเกิดขึ้นทุก ๆ 30 วินาที และสามารถป้องกันได้ง่าย เพียงพอที่จะทำให้แน่ใจว่าอาหารประจำวันมีแคลเซียมวิตามินดีและโปรตีนในปริมาณที่เพียงพอ ค้นหาว่าอะไรคือสาเหตุและอาการของโรคกระดูกพรุน การวินิจฉัยและการรักษาโรคกระดูกพรุนคืออะไร?
โรคกระดูกพรุนหรือการคลายตัวของกระดูกเป็นโรคที่เนื้อเยื่อกระดูกหายไปซึ่งจะเพิ่มอุบัติการณ์ของกระดูกหัก ที่พบบ่อยที่สุดและเร็วที่สุดคือกระดูกสันหลังหัก (กระดูกหักกดทับ) ซึ่งมีเพียง 25-30 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น แสดงออกในรูปแบบของอาการปวดเฉียบพลัน ผลที่เป็นอันตรายอย่างยิ่งอีกประการหนึ่งของโรคกระดูกพรุนคือการแตกหักของปลายโคนขาที่ใกล้เคียงกัน เป็นผลให้ 50 เปอร์เซ็นต์ ของผู้บาดเจ็บสูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหวอย่างอิสระและผู้หญิงทุกคนที่ห้าและชายคนที่สามทุกคนเสียชีวิตในปีแรกหลังจากการแตกหัก
หลังจากอายุ 30 ปีกระบวนการของการสูญเสียกระดูกในผู้หญิงอาจเริ่มมีชัยเหนือการก่อตัวของมัน อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ในโปแลนด์มากถึง 92 เปอร์เซ็นต์ ผู้หญิงในวัย 40 ปีไม่สนใจปัญหานี้และบอกว่าโรคกระดูกพรุนไม่มีผลต่อพวกเขา
โรคกระดูกพรุนส่วนใหญ่เป็นโรคของผู้หญิงในขณะเดียวกันก็ส่งผลกระทบต่อผู้ชายด้วยแม้ว่าจะไม่บ่อยก็ตาม ในทศวรรษที่ 6 ของชีวิตมีผู้หญิง 5-6 คนต่อผู้ชายที่ป่วย แต่หลังจากอายุ 70 ปีสัดส่วนนี้จะเป็นเพียง 2: 1
สารบัญ
- โรคกระดูกพรุน: ประเภท
- โรคกระดูกพรุน: สาเหตุและปัจจัยเสี่ยง
- โรคกระดูกพรุน - อาการ
- โรคกระดูกพรุน - การวินิจฉัย
- โรคกระดูกพรุน - การรักษา
โรคกระดูกพรุน: ประเภท
โรคกระดูกพรุนมีหลายประเภท:
- ประเภทที่ 1 - โรคกระดูกพรุนในวัยหมดประจำเดือน
โรคกระดูกพรุนในวัยหมดประจำเดือนมีผลต่อสตรีในทศวรรษที่ 5 และ 6 ของชีวิต สาเหตุพื้นฐานคือการขาดฮอร์โมนเอสโตรเจนและกระบวนการสูญเสียกระดูกมักจะไม่หยุดนิ่ง กระดูกหักตามแนวรัศมี (ข้อมือหรือปลายแขนหัก) ส่วนใหญ่มักเกิดขึ้นในช่วงเวลานี้
- ประเภทที่ 2 - โรคกระดูกพรุนในวัยชรา
โรคกระดูกพรุนที่เกี่ยวกับอายุมีผลต่อผู้หญิงและผู้ชายและการสูญเสียกระดูกมักจะช้ากว่ามาก (ประมาณ 1% ต่อปี) กระดูกหักที่ร้ายแรงที่สุดเกี่ยวข้องกับกระดูกสันหลังส่วนสะโพก
- ประเภทที่ 3 - โรคกระดูกพรุนทุติยภูมิ
โรคกระดูกพรุนทุติยภูมิอาจเกิดจากสาเหตุอื่น (โรคและยา) อยู่ที่ประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์ ทุกกรณีของโรค
โรคกระดูกพรุน: สาเหตุและปัจจัยเสี่ยง
กระบวนการตามธรรมชาติของการทำให้เนื้อเยื่อกระดูกอ่อนแอลงเร่งการขาดแคลเซียมในร่างกาย ถ้าเราจะตัดกระดูกภายในของมันจะคล้ายฟองน้ำ นั่นคือเหตุผลที่ส่วนนี้ถูกเรียกว่าสารที่มีลักษณะเป็นรูพรุน กระดูกขนาดกะทัดรัดล้อมรอบเธอ ส่วนประกอบที่สำคัญของทั้งสองส่วนคือตาข่ายคอลลาเจนที่มีผลึกเกลือแคลเซียม
เมื่อเครือข่ายคอลลาเจนไม่สม่ำเสมอเบาบางและในเวลาเดียวกันปริมาณของสารประกอบแคลเซียมในนั้นลดลงนั่นหมายถึงการลดลงของมวลกระดูกและการพัฒนาของโรคกระดูกพรุน (การทำให้กระดูกบางลง) กระดูกจะเปราะพรุนเบา ความหนาแน่นของเนื้อเยื่อกระดูกและความต้านทานต่อปัจจัยภายนอกลดลง
ปัจจัยที่มนุษย์เป็นอิสระ ได้แก่ :
- หญิง
- อายุ
- การยุติการมีประจำเดือนก่อนกำหนด (ก่อนอายุ 40 ปี) - โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นผลมาจากการกำจัดรังไข่
- ครอบครัวมีแนวโน้มที่จะกระดูกหักและโรคกระดูกพรุน
- โรคบางอย่างเช่นโรคไทรอยด์โรคตับโรคไตโรคลำไส้หรือโรคข้อ
ปัจจัยที่เราสามารถมีอิทธิพลต่อ:
- การออกกำลังกาย
- อาหารที่มีแคลเซียมต่ำ
- ยาที่ใช้ (สเตียรอยด์ยากันชักยาระงับประสาทยาที่ช่วยลดการแข็งตัวของเลือด)
- การสูบบุหรี่
- การบริโภคแอลกอฮอล์สูง
กระดูกหักเหล่านี้เกิดจากการบาดเจ็บเล็กน้อยการตกจากส่วนสูงของร่างกายของคุณเอง (แม้ว่า 60% ของกระดูกสันหลังหักเนื่องจากโรคกระดูกพรุนจะเกิดขึ้นโดยไม่มีบาดแผลก็ตาม) ดังนั้นหากการตกซ้ำซากจากเตียงจบลงด้วยการแตกหักนั่นหมายถึงโรคกระดูกพรุน กระดูกหักอาจส่งผลต่อกระดูกที่แตกต่างกันซึ่งอันตรายที่สุดคือกระดูกสันหลังและกระดูกสะโพกหัก
การลดความสูงและ / หรือการปัดเศษของหลังเป็นครั้งคราว การขึ้นลงของน้ำหนักตัวอย่างรวดเร็วโดยเฉพาะอย่างยิ่งการลดน้ำหนักอย่างรวดเร็วอาจรบกวนได้เช่นกัน
เมื่อทารกเกิดมาโครงกระดูกของมันจะมีน้ำหนักประมาณหนึ่งกิโลกรัม จากนั้นมันจะเติบโตแข็งแรงและเมื่อเราอายุ 20 ปีจะมีน้ำหนักเฉลี่ย 15-20 กก. เราไปถึงจุดสูงสุดที่เรียกว่ามวลกระดูกซึ่งเป็นกระดูกที่แข็งแรงที่สุดระหว่างอายุ 20 ถึง 25 ปี ระดับสูงนี้ยังคงมีอยู่อีกประมาณ 10 ปี จากนั้นกระดูกจะเริ่ม "ลดน้ำหนัก" เฉลี่ยเกือบ 1 เปอร์เซ็นต์ น้ำหนักต่อปี (ในสตรีวัยหมดประจำเดือน 2-3% ต่อปี) มันเป็นกระบวนการทางสรีรวิทยาและดำเนินต่อไปจนกว่าจะตาย
โรคกระดูกพรุน - อาการ
ไม่มีอาการทั่วไปของโรคกระดูกพรุนมาก่อน น่าเสียดายที่บ่อยครั้งอาการแรกของโรคกระดูกพรุนคือกระดูกหักที่บ่งบอกถึงความก้าวหน้าของโรค
ตามที่ผู้เชี่ยวชาญ Maria Rell-Bakalarska, MD, PhD, rheumatologistโรคกระดูกพรุนเป็นโรคเรื้อรังที่มักเกิดขึ้นโดยไม่มีอาการ "ปล้น" โครงกระดูกของร้านแคลเซียม ดังนั้นจึงเรียกว่าขโมยกระดูกเงียบ น่าเสียดายที่การวินิจฉัยเกิดขึ้นช้าเกินไปเมื่อกระบวนการนี้ก้าวหน้าไปแล้ว แม้แต่การแตกหักครั้งแรก (การแตกหักที่ใช้พลังงานต่ำเช่นการแตกหักโดยไม่มีบาดแผลซึ่งส่วนใหญ่มักเป็นผลมาจากการเดินทางธรรมดา ๆ ) ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสาเหตุที่แท้จริงเสมอไปนั่นคือโรคกระดูกพรุน นั่นคือเหตุผลว่าทำไมการป้องกันและต่อต้านการขาดแคลเซียมจึงเป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ที่มีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคกระดูกพรุน องค์ประกอบพื้นฐานของการรักษาเพื่อป้องกันโรคคือการแนะนำอาหารเพื่อสุขภาพที่หลากหลายโดยเร็วที่สุด อย่างไรก็ตามบ่อยครั้งเราไม่ปฏิบัติตามกฎของมันและเราไม่ได้ให้แคลเซียมกับอาหารในปริมาณที่เหมาะสม อุปสรรคอีกประการหนึ่งคือการดูดซึมแคลเซียมที่ลดลงตามอายุ การเสริมการขาดแคลเซียมด้วยการให้วิตามินดีอย่างเหมาะสมเป็นพื้นฐานของการป้องกันโรคและเป็นองค์ประกอบสำคัญในการรักษาโรคกระดูกพรุนหากเกิดขึ้น นอกจากนี้ยังควรเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับร่างกายด้วยการออกกำลังกายที่ปรับให้เข้ากับความสามารถและอายุ นอกจากนี้ยังควรประเมินว่ามีปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคในบางกรณีหรือไม่และทำการทดสอบความหนาแน่นของกระดูกเชิงป้องกันเช่น densitometry โดยเฉพาะในสตรีวัยหมดประจำเดือน โรคกระดูกพรุนที่ได้รับการวินิจฉัยต้องได้รับการรักษาในระยะยาว การตัดสินใจเลือกยาควรทำร่วมกันโดยแพทย์และผู้ป่วย
โรคกระดูกพรุน - การวินิจฉัย
การวินิจฉัยขึ้นอยู่กับการทดสอบความหนาแน่นของกระดูกเช่นการทดสอบความหนาแน่นของกระดูก โดยปกติจะตรวจกระดูกสันหลังส่วนเอวและ / หรือสะโพก
densitometer จะวัดความหนาแน่น (ความแข็งแรง) ของกระดูก ผลลัพธ์จะบ่งชี้ว่าเรามีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคกระดูกพรุน (ระยะแรกคือกระดูกพรุน) หรือว่ากระบวนการนี้ก้าวหน้าพอที่จะทำให้กระดูกหักได้หรือไม่
- จาก 1.0 ถึง -1.0 - บรรทัดฐาน
- จาก -1.0 ถึง -2.5 - osteopenia
- ต่ำกว่า -2.5 - โรคกระดูกพรุน
หากผล densitometry น้อยกว่า -1 แพทย์จะสั่งการวิเคราะห์เพิ่มเติม ได้แก่ ระดับแคลเซียมและฟอสฟอรัสในเลือดอัลคาไลน์ฟอสฟาเตส ESR ระดับแคลเซียมในการเก็บปัสสาวะทุกวัน หลังจากการทดสอบผู้เชี่ยวชาญจะเลือกวิธีการบำบัดที่เหมาะสมสำหรับเรา
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาวิธีการประเมินความเสี่ยงของกระดูกหักได้กลายเป็น "อาชีพ" วิธี FRAX เป็นวิธีที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย
กระดูกหักจากกระดูก: สาเหตุและประเภท การประเมินความเสี่ยงกระดูกหักในโรคกระดูกพรุน (เครื่องคำนวณFRAX®)
ด้วยเหตุนี้คุณสามารถประเมินได้อย่างอิสระ (เป็นเปอร์เซ็นต์) ว่าความเสี่ยงของกระดูกหักในอีก 10 ปีข้างหน้านั้นสูงเพียงใด อย่างไรก็ตามผลของการวิเคราะห์ดังกล่าวไม่ควรแปลโดยตรงเป็นการวินิจฉัย การวินิจฉัยและการรักษาควรตัดสินใจเป็นรายบุคคล
อายุประมาณ 40 ปี ทุกคนที่มีความเสี่ยงควรทำ densitometry หากเราไม่เสี่ยงต่อการเป็นโรคกระดูกพรุนก็ควรทำการตรวจป้องกันโรคเช่นผู้หญิงอายุ 50 ปีผู้ชายอายุ 60 ปี
โรคกระดูกพรุน - การรักษา
ยาที่ใช้บ่อยที่สุดในการรักษาโรคกระดูกพรุนในโปแลนด์คือบิสฟอสโฟเนตทั่วไป ยาเหล่านี้มีฤทธิ์ต้านการดูดซึม (ลดการสูญเสียมวลกระดูก)
เงื่อนไขสำหรับความสำเร็จของการบำบัดคือการใช้ยาอย่างถูกต้องเป็นประจำและคำแนะนำเกี่ยวกับการรับประทานอาหารและการออกกำลังกาย ผลกระทบสามารถเห็นได้หลังจากไม่กี่เดือนหรือหลายปี
ตั้งแต่ปี 2555 denosumab ยังได้รับการชดใช้ซึ่งเป็นยาชีวภาพตัวแรกในการรักษาโรคกระดูกพรุนในรูปแบบของการฉีดเข้าใต้ผิวหนังโดยใช้ทุกๆ 6 เดือนยานี้เป็นโมโนโคลนอลแอนติบอดีของมนุษย์ที่ช่วยลดการสลายตัวของกระดูกและเพิ่มความหนาแน่นของกระดูก (BMD) ซึ่งจะช่วยลดความเสี่ยงของการแตกหัก อย่างไรก็ตามเฉพาะผู้หญิงที่เป็นโรคกระดูกพรุนที่มีคุณสมบัติตรงตามเกณฑ์ทั้งหมดต่อไปนี้เท่านั้นที่จะมีสิทธิ์ได้รับเงินคืน:
- โรคกระดูกพรุนในวัยหมดประจำเดือน (Tscore น้อยกว่าหรือเท่ากับ -2.5 ตามที่วัดโดย DXA)
- ในผู้หญิงอายุ 60 ปีขึ้นไป
- ด้วยการแตกหักของกระดูกพรุน
- หลังจากความล้มเหลวในการรักษาด้วย bisphosphonates ในช่องปากหรือมีข้อห้าม (แพ้) ต่อการใช้งาน
นอกจากนี้ยังระบุในผู้ชายที่มี BMD ต่ำและมีความเสี่ยงสูงต่อการเกิดกระดูกหักและสามารถใช้ในภาวะไตวายได้
การรักษาอื่น ๆ สำหรับโรคกระดูกพรุนคือสตรอนเทียมราเนเลต แต่จะไม่ได้รับการชดเชย
การรักษาทางเลือกที่สองที่สามารถใช้ได้กับผู้ป่วยที่กล่าวมาข้างต้น ยาเสพติดบรรทัดแรกมีข้อห้ามทางร่างกายไม่สามารถปฏิบัติตามคำแนะนำเกี่ยวกับการบริโภคหรือในกรณีที่ความอดทนไม่ดี ยาทางเลือกที่สองสำหรับการรักษาโรคกระดูกพรุนคือ raloxifene (ลดความเสี่ยงของการแตกหักของกระดูกสันหลังเท่านั้น) และ teriparatide
เภสัชบำบัดเป็นส่วนที่สำคัญมากในการรักษา แต่จำเป็นต้องเพิ่มกิจกรรมอื่น ๆ อีกมากมายเช่นการปรับเปลี่ยนอาหารการเสริมวิตามินดี
หากไม่ได้รับการรักษาที่เหมาะสมความเสี่ยงของกระดูกหักอีกคือ 50%
อ่านเพิ่มเติม:
- เมื่อใดที่คุณเสี่ยงต่อการเป็นโรคกระดูกพรุนจากยา? สาเหตุและการรักษาโรคกระดูกพรุนที่เกิดจากยา
- เมนูที่สมบูรณ์แบบสำหรับการป้องกันโรคกระดูกพรุน
- โรคกระดูกพรุนในเด็ก: สาเหตุและการรักษา
ในการต่อสู้กับโรคกระดูกพรุนควรรวบรวมพันธมิตรให้ได้มากที่สุด พวกมันสามารถกลายเป็นแบคทีเรียโปรไบโอติกจากกลุ่มแลคโตบาซิลลัสและวิตามิน D3 การศึกษาของ Per-Anders Jansson ในปี 2019 พบว่าสามสายพันธุ์:แลคโตบาซิลลัสพาราเคซี8700:2, แลคโตบาซิลลัสฝ่าเท้า ฮีล 9 และแลคโตบาซิลลัสฝ่าเท้า ฮีล 19 (มีจำหน่ายในโปแลนด์ในผลิตภัณฑ์Sanprobi® Osteo) สามารถลดการสูญเสียความหนาแน่นของกระดูก ในทางกลับกันสถิติแสดงให้เห็นว่าการรับประทานวิตามิน D3 อย่างต่อเนื่องสามารถลดความเสี่ยงของกระดูกหักได้ถึง 40%! ความแข็งแกร่งในทีม
เรียนรู้เพิ่มเติมสำคัญโรคกระดูกพรุน - ขอความช่วยเหลือได้ที่ไหน?
1. European Foundation of Osteoporosis and Musculoskeletal Diseases - www.osteoporoza.pl
2. โปแลนด์ Osteoporosis Foundation -www.pfo.com.pl
บรรณานุกรม:
- Pluskiewicz W. , Osteoporosis. โรคของอารยธรรมสมัยใหม่ ชุดการศึกษาสำหรับผู้ป่วยโรคกระดูกพรุน
- Głuszko P. , การรักษาโรคกระดูกพรุนในโปแลนด์, รัฐ 2010-2015 - เอกสารจากการประชุมที่จัดขึ้นเนื่องในโอกาสวันโรคกระดูกพรุนโลก
- เอกสารแถลงข่าวจากงานประชุม "อย่าแหลก! ทำไมโรคกระดูกพรุนถึงเป็นโรคกระดูกเงียบ"
